بازیگر «آوای باران»: ترجیح می‌دهم به جای بازی در نقش‌های خنثی تدریس کنم

آفتاب‌‌نیوز :

امیر دژاکام با اشاره به ویژگی‌های کاراکتر مرتضی در سریال «آوای باران» گفت: اصولاً اگر یک کاراکتر جذابیت‌های مد نظرم را نداشته باشد، بازی به جای او را قبول نمی‌کنم. مرتضی یک آدم معمولی است؛ شبیه خیلی از افرادی که در دور و اطراف خودمان می‌بینیم. او یک انسان معمولی اما اخلاق گرا است. مرتضی پزشکی است که نسبت به آنچه در اطرافش می‌گذرد، بی‌تفاوت نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی درباره اینکه این پزشک بیشتر به مردم فرودست جامعه کمک می‌کند گفت: اگر مرتضی بیشتر با مردم فرودست معاشرت دارد و متعهدانه به آن‌ها رسیدگی می‌کند، به این دلیل است که خودش با همین آدم‌ها بزرگ شده. خاستگاه او جنوب شهر است و حالا که پزشک شده خودش را گم نکرده و گذشته‌اش را به دست فراموشی نسپرده است. در رفتارها و ظاهر مرتضی هم می‌توان این خصوصیت را مشاهده کرد. داشتن این ویژگی‌های انسانی نمی‌تواند باعث شود که مرتضی را یک کاراکتر کلیشه‌ای و تک بعدی بدانیم.

وی افزود: سریال آوای باران یک پروژه فشرده، اما منظم و حساب شده بود. این سریال برای اولین بار به معضلاتی می‌پرداخت که برای مردم جذاب بود. نگاه سهیلی زاده به معضل کودکان کار حساب شده و بدون اغراق و شعارزدگی بود. تمام عوامل هم برای ساخت این سریال از جان و دل مایه گذاشتند. من هم سعی کردم تمام توان خود را برای ایفای نقش مرتضی به کار بگیرم. بازخوردهای خوبی که از مردم گرفتیم، نشان داد که در این مسیر موفق بوده‌ایم و طبیعی است که از حضور و بازی در سریال خوشحال راضی باشم.

وی درباره عوامل موفقیت این سریال در جذب مخاطب گفت: همان طور که اشاره کردم با وجودی که ساخت سریال به شکل فشرده انجام شد، اما همه جزئیات در کار لحاظ شده بود. سریال قصه جذاب و تازه‌ای داشت و البته موضوعش هم بکر بود. با نگاهی هنرمندانه به این سوژه بکر پرداخته شده بود. وقتی نام کودکان کار می‌آید، معمولاً دخترانی که گرفتار این معضل هستند، کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند و زندگی و سرنوشت آن‌ها مغفول می‌ماند. سریال آوای باران دقیقاً می‌خواست از این دختران حرف بزند. چنین مسائلی برای مخاطب جذاب است. این قصه جذاب که بارها هم بازنویسی شده بود، توسط یک کارگردان مجرب و عوامل حرفه‌ای ساخته می‌شد. سهیلی زاده همیشه محیط آرامی را برای بازیگرانش فراهم می‌آورد و نهایت تعامل و همکاری را با آن‌ها دارد. همه این عوامل باعث می‌شود که یک سریال به شکل درست و اصولی ساخته و طبیعتاً با استقبال مخاطبان مواجه شود.

این بازیگر تلویزیون و تئاتر درباره حضور کمرنگش در تلویزیون گفت: همانطور که می‌دانید بیشتر فعالیت‌های من منحصر به تئاتر است. خیلی کم پیش می‌آید پیشنهاد بازی در فیلم یا سریالی را قبول کنم. نقش پیشنهادی باید واقعا جذاب بوده و حرفی برای گفتن داشته باشد. ترجیح می‌دهم به جای بازی در قالب نقش‌های خنثی و تکراری به کارگردانی و تدریس تئاتر متمرکز باشم و در این حوزه‌ها فعالیت کنم.

منبع: خبرآنلاین

منبع: آفتاب

کلیدواژه: آوای باران بازیگر سینما آوای باران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۲۰۵۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شوها را می‌بینند

شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفه‌ای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفه‌ای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.

این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.

چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟ 

این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.

با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟

به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.

شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟

هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آن‌ها را راحت‌تر می‌پذیرند.

تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟

شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفه‌ای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.

از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی‌ که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.

در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آن‌ها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟

برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.